|
بازخوانی سیاست‌های دولت در حمایت از فقرا و تهیدستان در برنامه های توسعه بعد از انقلاب از منظر رویکرد قابلیت‌محور آمارتیاسِن
|
| محسن کرمانی |
| دکتری جامعه شناسی و پژوهشگر مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی |
|
|
چکیده: (143 مشاهده) |
| تجارب جهانی بیانگر آن است که توسعه پایدار و فراگیر با حداقل مسأله‌آفرینی اجتماعی، نیازمند ایجاد و ارتقای توانایی‌های فقرا و تهیدستان در بهرهمندی عادلانه از مواهب و فرصتهای حاصل از توسعه است. به نقل از آمارتیاسن هدف از توسعه بایستی رشد قابلیت‌های انسان‌ها به ویژه فقرا باشد تا بواسطه آن از چنگال هرگونه محرومیتی آزاد شوند. از این رو، قابلیت‌محوری از جمله عناصری است که انتظار می‌رود دولت‌ها آن را در کانون برنامه‌های توسعه خود قرار دهند. بر این مبنا، در این مقاله با استفاده از روش تحلیل محتوای جهت‌دار، سیاست‌های حمایتی دولت در حمایت از فقرا از منظر رویکرد قابلیت محور سِن در برنامه‌های توسعه ایران مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل محتوای قوانین برنامه توسعه در این پژوهش نشان می‌دهد عناصر و مؤلفه‌های رویکرد قابلیت‌محور در هر شش برنامه توسعه بعد از انقلاب مورد توجه قرار گرفته است. با این توضیح اضافی و ضروری که عناصر قابلیت‌محور در برنامه‌های اول تا سوم توسعه فاقد انسجام و جهت‌گیری لازم بوده و از برنامه چهارم توسعه به بعد است که قابلیت‌محوری به مثابه یک رویکرد در برنامه‌های توسعه مورد توجه قرار می‌گیرد. |
|
| واژه‌های کلیدی: دولت، سیاست حمایتی، فقرا، توسعه، رویکرد قابلیت‌محور |
|
|
متن کامل [PDF 632 kb]
(51 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1400/9/18 | پذیرش: 1400/8/10 | انتشار: 1401/1/18
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
